Akşam canım sıkıldı. Aldım makineyi çıktım. Dedim “bıktım ağaç, bina, börtü böcük fotoğrafı çekmekten”. Karar verdim bugün insanların gözüne gözüne sokup objektifi, biraz da canlı bir şeyler çekeceğim. Kızarlarsa silerim. Alla alla… Kimse de kızmadı – portresini yaptıran abi haricinde kimse suratını bile asmadı.
Bu arada o portre yaptıran lavuğa da ekstra kıl oldum aslında. Bir portre fiyatına, iki portre işte. Daha niye suratını ekşitiyorsun yarraaam? Bazı insanları memnun etmek gerçekten imkansız. At yaraa… Neyse.
Yazıyı çok uzatmayacağım. Çok yürüdüm, çok yoruldum. Umarım fotoğrafları beğenirsiniz. Yazı Ekim’de yoruma kapanıyor. Beğenirseniz yazın Ekim’e kadar. Beğenmezseniz de skime kadar…
Başlıkta atıfta bulunduğum şarkıyı da vereyim de tam olsun:
http://www.youtube.com/watch?v=jrldlyjC5vY