Yerlileri, entelektüel açıdan sentinel yerlileri ile goril arasında bireyler olarak düşünebilirsiniz. Genellikle sakindirler ve burada belirtilen kurallara uyduğunuz müddetçe, onlarla etkileşimde bulunmanızda herhangi bir mahsur bulunmamaktadır. Lütfen yerlilere fındık, fıstık ve benzeri atmayınız. Uzmanlar bunlar yerine, doğal besinleri olan kuru ekmek, makarna ve çay atılmasını
Akşam canım sıkıldı. Aldım makineyi çıktım. Dedim “bıktım ağaç, bina, börtü böcük fotoğrafı çekmekten”. Karar verdim bugün insanların gözüne gözüne sokup objektifi, biraz da canlı bir şeyler çekeceğim. Kızarlarsa silerim. Alla alla… Kimse de kızmadı – portresini yaptıran abi haricinde kimse suratını bile asmadı.
Cuma Akşamı Özgür “hadi” dedi “Chernigov’a gidelim”. Chernigov(*) Kuzey Ukrayna’da, Kiev’e yaklaşık 150 kilometre mesafede bulunan 350 bin kadar nüfuslu bir şehir. Aslında bana kalsa kasaba… Şirin bir yer. Orman, nehir, başka da pek bir nane yok gibi. Özgür’ün bir arkadaşı gece kulübü açıyormuş Chernigov’da,
Arka planda Kiev’in göbeğinde, bir zamanlar aşıkların el ele gezdiği; sokak müzisyenlerinin şarkılar söylediği; pandomimcisinin, dansçısının, ressamının sanatını icra ettiği; milletin mesai saatleri dışında ve hafta sonunda yaya halde dolaştığı; turistlerin taş gibi Ukraynalı hatunları seyrettiği; buram buram sanat, buram buram kültür kokan Kreşatik Bulvarı
Sabahın biri. Hava çok soğuk. Ve ilginç bir şekilde, giderek, her dakika biraz daha soğuduğunu hissetmek mümkün. 2 gün öncesine kadar eksi bir dereceydi. Dün eksi üç derece oldu. Bugün eksi beş derece. Pazar günü, yani öbür gün, eksi dokuz derece bekleniyor. Rüzgar yaklaşık yirmi
Taksicilerin alayı gizli işsiz. Sadece taksiye ihtiyaç duyuyoruz. Hayatımızda taksiciye yer yok aslında. Bu dünya taksicilersiz çok daha güzel bir dünya olurdu. Kalıbımı basarım. İmkansız demeyin, mümkün aslında. Yani bizi taksicilerden kurtaracak, taksicisiz çok daha rahat, sakin, sessiz, güzel bir dünyayı mümkün kılacak teknoloji mevcut
Öptüm bütün kelleri Gayet güneşli bir sabaha uyandım bugün. Hatta düzelteyim, sabah beni uyandırdı. Yaz sonundan beri ilk defa saat 10da gözüme girdi güneş.
Enteresan bir sektör oluşmuş durumda Kiev’de: kısa süreli kullanım için günlük kiraya verilen apartman daireleri. Gecelik kiraları 30 ila 150 dolar arasında değişiyor ve aynı fiyata kiralanan otel odalarına kıyasla en az iki kat fazla yaşam alanı artı mutfak imkanları sunuyorlar. Dekorasyonlarından hedef kitlenin kim
Seyahatten seyahate kullandığım not defterime not tutarken, son seyahatimin bazı notlarını bloga eklememiş olduğumu fark ettim. Bloga eklenmedikten sonra, not tutmuş olmanın ne anlamı var de mi? Aşağıda… Tarih: 20 Ekim 2008, Mekan: İstanbul, hayır Amsterdam, hayır hayır Osaka…
[Bu yazı, şu yazının devamıdır] Ahmetin küfür dağarcığı bir hayli geniş. Bekleme salonu girişinde ayakkabılarını çıkarttıkları için on dakika falan saydı sövdü, aynı küfrü iki kere kullanmadı desem ufak bir yalan olur.
Tarih 15 Mayıs 2009, Mekan Kiev. Hava soğuk. Dün 22 dereceydi kısa kolluyla yanıyordum. Bugün uzun kolluyla donuyorum. Tek ısınmam kıçı kırık bir klima, onun da kendine hayrı yok. Laptop’ım bile daha çok ısıtıyor. Sigarayı bıraktığım günlerde sigara dumanına tahammül edememe gibi bir alışkanlık geliştirdim.